Column Leo Fijen: Nieuwe geboorte

Leo Fijen was tot november 2019 hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV daarna is hij deels met pensioen gegaan en zal hij als presentator aanblijven en adviezen geven aan de directie op het gebied van levensbeschouwing. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.

In de dagen rond Pasen ben ik meer dan eens in het hospice. Tegenover me zit een nieuwe vrijwilliger. Ze stelt zich voor en vertelt dan haar levensverhaal: dat ze altijd in de kraamzorg heeft gewerkt en nu als vrijwilliger mensen aan het eind van hun leven wil bijstaan. De cirkel is dan rond, voegt ze er aan toe.

Er zitten meer vrijwilligers aan tafel. Ieder kijkt er van op: van de kraamzorg tot het hospice. In het huis waar mensen hun laatste dagen doorbrengen, omringd door zorg en aandacht van vrijwilligers en naaste familie, krijgt het gesprek een bijzondere wending. Centraal staat even niet de naderende dood, maar het begin van het leven. Ieder vertelt hoe hij of zij geboren is.

Schuin tegenover me zit een schoonheidsspecialiste. Ze is al jaren vrijwilliger omdat ze zorg en liefde over heeft in haar leven. En ze heeft ontdekt dat ze met haar talent voor schoonheid extra betekenis heeft in het hospice. Mensen die wachten op het einde, vinden het heerlijk dat hun handen gemasseerd worden. Ze heeft het vermogen mensen rustig te maken. Misschien heeft dat wel iets te maken met haar geboorte.

Ze is er een van een tweeling, drie minuten na haar zus geboren. Haar hele leven komen die drie minuten terug. Ze heeft geen haast en straalt rust uit. Want ze hoefde bij de geboorte niet de eerste te zijn. Zou het waar zijn dat de manier waarop we ter wereld komen, betekenis heeft voor de rest van ons bestaan, vraag ik haar. Of zijn er misschien nog andere sleutelmomenten in het leven?

Voordat ze antwoord kan geven, komt de reactie van de vrouw naast haar die te vroeg geboren is en vaak het gevoel heeft nog niet klaar te zijn voor een volgende stap. En toch is dat niet het kantelpunt in haar leven geweest. Dat was de veel te jonge dood van haar dochter. Dat sterven veranderde alles. Het smartelijke verlies gaf ze betekenis door haar levenservaring in te zetten voor terminaal zieken in een hospice. Zo werd dat grote verdriet ook een nieuwe geboorte.

Ieder mens kan dus steeds opnieuw opstaan en tot leven komen. Dat is de weg van Pasen naar Hemelvaart en Pinksteren.

Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 17. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum