Column Leo Fijen: Liefhebber

Leo Fijen was tot november 2019 hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV daarna is hij deels met pensioen gegaan en zal hij als presentator aanblijven en adviezen geven aan de directie op het gebied van levensbeschouwing. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.

Het mooiste boek van deze zomer heb ik al gelezen, een geschenk van mijn vrouw die weet dat ik vaak naar wielrennen kijk en daar ook graag over lees, zeker met de Tour de France elke dag op televisie.

Zelf heb ik met mijn zoon op de racefiets de nodige bergen in Frankrijk beklommen. Dat was altijd een confrontatie met mezelf. Les Deux Alpes, Croix de Fer, Glandon en Alpe d’Huez, ik kwam overal boven, maar moest mijn zoon al snel laten gaan. En toch heb ik ervan genoten, als een bijna kloosterlijke ervaring. Alles wat een leven ingewikkeld maakt, verdwijnt op de weg naar boven. Alles wat het leven de moeite waard maakt, wordt voor heel even tastbaar.

Je hebt op die fiets niet meer nodig dan wat water, een banaan en een beetje suiker. En het helpt als je weet dat dierbaren boven op je wachten. Fietsen tegen een berg is leven van wat de aarde geeft aan relaties en aan voedsel. Een berg beklimmen is een oefening ook in dankbaarheid: dat je er mag zijn, dat dierbaren je steunen, dat water je gegeven is.

Al deze geschenken kom ik zelden tegen in de commentaarstem bij de Tour de France, niet op de radio, ook niet op televisie. Maar Tom Dumoulin is een uitzondering op die regel. De Maastrichtenaar die na Joop Zoetemelk en Jan Jansen de derde Nederlander is die een grote ronde won, is altijd een liefhebber gebleven en vertelt daarover in het mooiste boek van deze zomer, Op Gevoel. Geschreven door sportjournalist Nando Boers is dit boek een ode aan de wielersport en een protest tegen de commerciële wereld waarin data alles bepalen en de menselijkheid het verliest.

Zeven jaar geleden nog maar won Tom Dumoulin de Ronde van Italië, nog steeds op zijn gevoel. Als hij een appel wilde en een kiwi moest eten, koos hij toch voor de appel. En als hij er doorheen zat na een zware etappe en verlangde naar een zak chips, at hij samen met de ploeggenoten twee zakken chips. Hij bleef trouw aan zichzelf, werd gedragen door zijn ploegmaten en schreef geschiedenis. Met levenslessen voor ons allemaal: verlies jezelf nooit en laat je dragen door de ander. Twee jaar geleden stopte hij. De liefhebber in hem won het van de commercie.

Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 28+29. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum