Leo Fijen was tot november 2019 hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV daarna is hij deels met pensioen gegaan en zal hij als presentator aanblijven en adviezen geven aan de directie op het gebied van levensbeschouwing. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.
Zeg nooit dat iets onmogelijk is, schrijf de liefde ook nooit af. Dit verhaal gaat over een vitale agrariƫr die in ons dorp een gewaardeerde mens is. Iedereen kent hem. Hij vervult op hoge leeftijd vele rollen. Bij evenementen staat hij nog steeds in zijn outfit van het Rode Kruis. In het plaatselijk museum verzorgt hij rondleidingen. Voor de Zonnebloem haalt hij zijn schuur leeg om tachtig stoelen en wat tafels te brengen voor de zomerse picknick in het boerenland. In onze dorpskerk is hij uit te tekenen in de keuken en regelt hij vaak de koffie na de viering. Heel lang bracht hij de bestellingen weg voor de plaatselijke supermarkt.
En in de harmonie van het dorp is hij er altijd bij, met een kleine rol op de achtergrond. Hij doet dat steeds weer met een stralende glimlach en met een onbevangenheid waar veel jongeren jaloers op kunnen zijn. Die heeft hij behouden, ook na de dood van zijn vrouw, alweer enkele jaren geleden. Ik was erbij, de avond voor haar sterven. Ik zag zijn verdriet. Maar ik mocht ook meemaken hoe hij het plezier in zijn leven weer terugvond. Niet door naar een rouwcursus te gaan, maar door er te zijn voor je naaste.
Dat helpt soms meer, zeker bij deze dorpsoudste die er trots op was dat hij de leeftijd van twee achten bereikte. Toen zag iedereen lichtjes in zijn ogen. Die gingen een half jaar later even uit toen hij op een feest van de harmonie onderuit ging en in het ziekenhuis een medische ingreep moest ondergaan.
Voor het eerst klaagde hij een beetje. Zijn zelfvertrouwen had een tik gekregen. In alles was hij voorzichtiger geworden. En juist toen gebeurde het wonder. Op het moment dat hij moest buigen voor het leven, zag een vrouw zijn kwetsbaarheid en werd verliefd op hem, hevig verliefd. En hij
op haar.
Eind augustus vierde hij zijn 89e verjaardag. Hij glunderde van oor tot oor, steeds wijzend naar de vrouw tegenover hem. De dorpsoudste is verliefd en gelukkig. En hij leert ons: als je verdriet hebt, wees er dan voor je naaste. En als je onderuit gaat, mag je zwak zijn en even buigen voor het leven. Misschien heeft de liefde dan wel meer kansen, zeker de liefde op leeftijd.
Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum