Column Leo Fijen: Allerheiligen

Leo Fijen was tot november 2019 hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV daarna is hij deels met pensioen gegaan en zal hij als presentator aanblijven en adviezen geven aan de directie op het gebied van levensbeschouwing. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.

Als ik aan kom rijden, zwaait ze me al tegemoet. Ze laat me direct daarna met een blij gezicht wat zien. Geen idee wat het is. Wat maakt je zo blij, vraag ik haar. Het is de geboortedag van mijn vader, lacht ze me toe. En daarom heb ik iets lekkers meegenomen, geleerd van mijn moeder, zo gaat ze verder. We staan nog steeds op de parkeerplaats. En ik kijk vol bewondering naar haar, een lieve en vaak lachende dochter van moeder die al een paar jaar in het verpleeghuis woont.

Haar dochter komt meerdere keren per week, net als haar oudere zus en haar broer. Wat heb je voor moeder gemaakt, vraag ik haar. Ze toont het me. Ananas met pudding, een calorieknaller lacht ze nog steeds, het folie even optillend. Dan lopen we naar binnen. Daar wacht moeder op haar, samen met haar oudere zus die ook iets lekkers heeft gemaakt: worteltjescake. Dat wordt geserveerd bij de koffie. En dat allemaal om de geboortedag van vader te vieren. Hij staat daar tussen alle andere foto’s die moeder zo fraai heeft neergezet.

Moeder heeft het vaak over haar man die op 39-jarige leeftijd het leven niet meer aankon en moeder met drie jonge kinderen achterliet. Moeder is sindsdien vader en moeder tegelijk. Zonder veel financiële armslag heeft ze haar drie kinderen grootgebracht. Ze is een sterke vrouw die ook na het drama in haar leven steeds liefdevol over haar man bleef praten.

Altijd als we samen bidden, noemen we ook haar man in het gebed. Dat wil ze graag, zoals ze zelf ook steeds over hem blijft praten. Voordat we de worteltjescake gaan eten en koffie gaan drinken, gaan we ook dit keer bidden, met moeder en de beide dochters. De zoon moet nog komen. En ik bid tot God dat haar lieve en dierbare man in ons midden mag zijn, in onze harten voort mag leven en steeds mag rusten in het eeuwige licht van de Schepper.

Dan geef ik moeder en dochters de communie. Daarna is het stil. En ik denk dan: dit is Allerheiligen. Iedere mens die ons heilig is, is in God met ons verbonden en komt zo tot leven, ook 47 jaar na zijn sterven. In pudding, cake en ook de communie. Zo wordt Allerheiligen vanzelf Allerzielen.

Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 42. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum