Column Leo Fijen: Ziel

Leo Fijen was tot november 2019 hoofdredacteur Levensbeschouwing bij KRO-NCRV daarna is hij deels met pensioen gegaan en zal hij als presentator aanblijven en adviezen geven aan de directie op het gebied van levensbeschouwing. In KRO Magazine schrijft hij wekelijks een column over zaken die hem opvallen of bezighouden.

Mijn hart was begin deze herfst vervuld van geluk en ontroering. Ik stond op het strand van Den Haag en zag een moeder en haar zoon naderbij komen. Die moeder is mijn schoonzus, haar zoon is onze neef. Ze liepen het strand op naar de plek waar het huwelijk voltrokken zou worden, met uitzicht op zee.

Moeder begeleidde haar zoon, zoals ze dat met haar man in grote liefde al meer dan 34 jaar doet. En dat is voor haar en haar man vanzelfsprekend. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. En dat was het niet altijd, want onze neef werd zonder armen en zonder één linker onderbeen geboren.

De schok was groot, de vragen nog veel groter. Maar de liefde was er van meet af aan, de zorg ook in alles wat hij nodig had om een goed leven te kunnen leiden.

Zelf voelde hij zich nooit anders dan andere kinderen, want hij wist niet beter, Merijn. Want zo heet hij. ‘Wat je nooit gehad hebt, kun je ook niet missen’, lachte hij dan. En met een beenprothese dacht hij in mogelijkheden, nooit in beperkingen. Hij heeft meer ondernomen dan ik in de 69 jaar van mijn leven.

Merijn stortte zich op fietscrossen, atletiek, skateboarden, surfen en snowboarden. Met dat laatste werd hij ook landelijk bekend, want hij deed namens Nederland mee aan de Paralympische Spelen van 2014 in Sotsji en werd daar veertiende. Hij toonde in alles zijn passie en bleef ook steeds geloven in kansen. Op dit moment doet hij een deeltijdstudie Psychomotorische Therapie om andere mensen met een lichamelijke beperking verder te kunnen helpen.

Samen met mijn vrouw was ik ooit peter en meter bij zijn doop. Toen kon ik niet vermoeden dat hij me zoveel zou leren over de diepste grond van ons bestaan. Die schuilt niet aan de buitenkant en is dus niet afhankelijk van fysieke beperkingen. Het gaat om onze ziel. Die kan vrij zijn als een vogel.

En die ziel van Merijn heeft een zielsmaat gevonden in Melissa. Daar is geen handicap, daar zijn ze gelijk, daar zijn ze vrij. Zo trouwde Merijn op het strand met zijn Melissa, als twee blije en gelukkige mensen die ons allemaal meegeven: het gaat niet om de buitenkant, maar om de zielsverbondenheid.

Deze column van Leo Fijen staat in KRO Magazine 39. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Reageren? mailbox@kromagazine.nl of Postbus 23200, 1202 ED Hilversum